Ekovir 800 Acyklowir

Opis

OPIS

Lacyklowir jest syntetycznym analogiem nukleozydowym działającym przeciwko wirusom opryszczki. Tabletki acyklowiru to preparaty leku przeciwwirusowego do podawania doustnego.

Każda tabletka 800 mg acyklowiru zawiera 800 mg acyklowiru i nieaktywne składniki: skrobię kukurydzianą, celulozę mikrokrystaliczną, stearynian magnezu i glikolan sodowo-skrobiowy.

Każda tabletka 400 mg acyklowiru zawiera 400 mg acyklowiru i nieaktywne składniki: skrobię kukurydzianą, celulozę mikrokrystaliczną, stearynian magnezu i glikolan sodowy skrobi.

Laciclovir to biały krystaliczny proszek o wzorze cząsteczkowym C 8H 11N 5O 3 i masie cząsteczkowej 225. Maksymalna rozpuszczalność w wodzie w temperaturze 37 ° C wynosi 2,5 mg/ml. Wartość pka acyklowiru wynosi 2,27 i 9,25.

Nazwa chemiczna acyklowiru to 6H-puryn-6-on, 2-amino-1,9-dihydro-9[(2-hydroksyetoksy)metyl], ma następujący wzór strukturalny:

WIRUSOLOGIA

Mechanizm działania przeciwwirusowego

Lacyklowir jest syntetycznym analogiem nukleozydu purynowego o działaniu hamującym in vitro i in vivo przeciwko wirusowi opryszczki pospolitej typu 1 (HSV-1), 2 (HSV-2) i wirusowi ospy wietrznej i półpaśca (VZV). Aktywność hamująca cyklowiru jest wysoce selektywna ze względu na jego powinowactwo do enzymu kinazy tymidynowej (TK) kodowanej przez HSV i VZV. Ten wirusowy enzym przekształca laciclovir w monofosforan acyklowiru, analog nukleotydu. Monofosforan jest dalej przekształcany w difosforan przez komórkową kinazę guanylanową, a w trifosforan przez szereg enzymów komórkowych. In vitro trifosforan lacklowiru zapobiega replikacji DNA wirusa opryszczki. Osiąga się to na 3 sposoby: 1) kompetycyjne hamowanie wirusowej polimerazy DNA, 2) włączenie i zakończenie rosnącego łańcucha wirusowego DNA oraz 3) inaktywacja wirusowej polimerazy DNA.Większa aktywność przeciwwirusowa acyklowiru przeciwko HSV w porównaniu z VZV wynika z jego skuteczniejszej fosforylacji przez wirusową TK.

Działania przeciwwirusowe

Nie ustalono ilościowego związku między wrażliwością wirusów opryszczki in vitro na leki przeciwwirusowe a kliniczną odpowiedzią na leczenie u ludzi, a test wrażliwości wirusa nie został wystandaryzowany. Wyniki testów wrażliwości, wyrażone jako stężenie leku wymagane do zahamowania wzrostu wirusa w hodowli komórkowej o 50% (IC 50), różnią się znacznie w zależności od wielu czynników. Stosując testy redukcji łysinek, IC50 wobec izolatów wirusa opryszczki pospolitej wynosi od 0,02 do 13,5 µg/ml dla HSV-1 i od 0,01 do 9,9 µg/ml dla HSV-2. LIC 50 dla lacicloviru w porównaniu do większości szczepów laboratoryjnych i klinicznych izolatów VZV wynosi od 0,12 do 10,8 mcg/ml. Lacyklowir wykazuje również aktywność przeciwko szczepowi szczepionkowemu Oka VZV ze średnim IC50 wynoszącym 1,35 mcg/ml.

Odporność na narkotyki

Oporność HSV i VZV na allacyklowir może wynikać ze zmian jakościowych i ilościowych w wirusowej TK i/lub polimerazie DNA. Izolaty kliniczne HSV i VZV o zmniejszonej wrażliwości na acyklowir pobrano od pacjentów z obniżoną odpornością, szczególnie z zaawansowanym zakażeniem wirusem HIV. Chociaż stwierdzono, że większość mutantów opornych na acyklowir wyizolowanych dotychczas od pacjentów z obniżoną odpornością jest mutantami z niedoborem TK, wyizolowano inne mutanty obejmujące wirusowy gen TK (częściowa TK i zmieniona TK) oraz polimerazę DNA. Mutanty TK-ujemne mogą powodować ciężką chorobę u niemowląt i dorosłych z obniżoną odpornością. Należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia oporności wirusa na allacyklowir u pacjentów, którzy wykazują słabą odpowiedź kliniczną podczas leczenia.